5 گیاه دارویی برای آرام کردن سیستم عصبی

۱- گیاه دارویی بابونه

بابونه، یکی از قدیمی ترین گیاهان دارویی است که برای درمان انواع گوناگونی از بیماری ها در انسان مثل: تب یونجه، التهاب، گرفتگی عضلات، بی خوابی، زخم معده، هموروئید، اختلالات دستگاه گوارش، دردهای رماتیسمی و زخم ها استفاده می‌شد. این گیاه به طور گسترده ای به عنوان یک آرامبخش خفیف و خواب آور در نظر گرفته شده است. اثرات آرامبخش آن ممکن است ناشی از فلاونوید در آن باشد. در یک تحقیق در دانشگاه پزشکی فیلادلفیا، بیماران مبتلا به اختلال اضطراب عمومی (GAD)، که مکمل بابونه را برای هشت هفته استفاده کرده بودند،
کاهش قابل توجهی در نشانه های اضطراب خود در مقایسه با بیمارانی که دارونما استفاده کرده بودند را تجربه کردند. بابونه به طور گسترده در لوازم آرایشی بهداشتی و آروماتراپی مصرف می‌شود؛ و به عنوان نوعی چای گیاهی که بیشتر از میلیون ها فنجان در روز مصرف می‌شود، محبوب افراد بسیاری در سراسر جهان است.

۲- گیاه دارویی اسطوخدوس

اسطوخدوس که به خاطر عطر زیبای آن شناخته می‌شود، در درمان تعدادی از بیماری ها از بی خوابی و خستگی گرفته تا افسردگی و اضطراب استفاده می‌شود. نام این گیاه که از کلمه لاتین Root Lavare به معنی “برای شستن” گرفته شده است، احتمالا به دلیل استفاده از آن برای حمام (عنصری در صابون و شامپو) است که کمک به پاک کردن جسم و روح می‌کند.

در یک مطالعه تصادفی دو سویه کور، اسطوخدوس برای کاهش نشانه های اضطراب در افراد مبتلا به اختلال اضطراب عمومی، به همان اندازه “لورازپام” موثر بود. در یک مطالعه دیگر، استفاده از اسانس اسطوخدوس برای کاهش اضطراب امتحان در میان دانشجویان پرستاری موثر بود.

۳ -گیاه دارویی گل ساعتی

بومی های امریکایی اولین مردمی بودند که از گل ساعتی برای اهداف دارویی استفاده کردند. این گیاه در ابتدا برای درمان ابتدایی شرایطی مثل خارشک و تشنج استفاده می‌شد. بعدها مهاجران در سراسر امریکا، استفاده از آن را به عنوان آرامبخش رواج دادند. محققان اعتقاد دارند که گل ساعتی به وسیله افزایش سطوح اسید گاما امینوبیوتیریک (GABA)، در مغز که باعث پایین آمدن فعالیت های قسمتی از سلول های مغزی و ایجاد احساس آرامش بیشتر می‌شود، کار می‌کند.

در یک مطالعه که در مجله “درمان ها و داروهای بالینی” چاپ شد، گل ساعتی برای درمان نشانه هایی از اضطراب در افراد مبتلا به اختلال اضطراب عمومی، آنقدر موثر بود که داروی اگزازپام اثر داشت. در حالی که به اندازه اگزازپام سریع کار نمی‌کرد، اما باعث کاهش بوجود آمدن اختلال در عملکرد کاری نسبت به دارو شد.

در مطالعه ای دیگر نشان داده شد که بیمارانی که قبل از عمل جراحی، به‌ آنها گل ساعتی داده شده بود، دارای اضطراب کمتری نسبت به افراد دریافت کننده دارونما بودند. اما‌ آنها درست همانند سرعت بیهوشی، بهبود نیز می‌یافتند.

۴ -گیاه دارویی بادرنجبویه

این گیاه عضوی از خانواده نعناع است و از آن بخصوص در سنین میانسالی به عنوان مبارزه با استرس و اضطراب، رواج خواب و بالا بردن هضم استفاده می‌شد. مطالعات نشان دهنده آن است که چنانچه با سایر گیاهان آرامبخش استفاده شود، می‌تواند آرامبخش موثری باشد و باعث تسکین اضطراب و کمک به خواب باشد. در یک مطالعه دو سویه کور کنترل دارونما، به ۱۸ داوطلب سالم، دو دوز جداگانه از اسانس بادرنجبویه استاندارد شده (۳۰۰ میلی گرم و ۶۰۰ میلی گرم) و دارونما داده شد.

دوز ۶۰۰ میلی گرم از بادرنجبویه، باعث افزایش خلق و خو و به طور قابل توجهی باعث افزایش آرامش و هشیاری شد. در مطالعه ای دیگر اثربخشی بادرنجبویه با دیگر گیاهان دارویی برای مقدمات کاهش استرس به ثبت رسیده است. زمانی که شرکت کنندگان از قرص های مکیدنی آن، استفاده می‌کردند، یک افزایش علامت گذاری شده در فعالیت های موج آلفا که همراه با آرامش است، نشان داده شد.

۵- گیاه دارویی سنبل الطیب

اولین بار از سنبل الطیب در قرن دوم و برای درمان بی خوابی و اضطراب استفاده شد. اگرچه این گیاه در طی قرن ۱۷ بسیار محبوب شد و پزشکان عقیده داشتند که همانند دیگر گیاهان دارویی، سنبل الطیب باعث افزایش GABA در مغز می‌شود. درست مشابه داروهایی شبیه به دیازپام (والیوم) و آلپرازولام (زاناکس) که باعث آرامش در مغز می‌شود.

مطالعات روی سنبل الطیب به عنوان افزایش خواب، نامشخص است. در یک مطالعه (برای ترویج خواب یا عوامل مرتبط با خواب برای هر بیمار یا همه بیماران در یک گروه) سنبل الطیب نسبت به دارونما، بهتر ظاهر نشده بود. از طرفی در یک مطالعه دو سویه کور تصادفی، ۷۵ بیمار با بی خوابی مستند، برای مدت ۲۸ روز ۶۰۰ میلی گرم سنبل الطیب و یا ۱۰ میلی گرم اگزازپام دریافت کردند. افرادی که سنبل الطیب دریافت کرده بودند، همان بهبود خواب را ولی با عوارض جانبی کمتر نسبت به افرادی که اگزازپام دریافت کرده بودند، نشان دادند.