نتایج پژوهش های راهبردی در متابولیت گیاهان دارویی ارائه شد

به گزارش پایگاه خبری عصر تفکربه نقل از پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی، دو تن از محققان پسادکتری پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی در سخنرانی ‌های علمی خود نتایج پژوهش ‌های خود را در زمینه فیزیولوژی ریشه ‌های مویین، تنظیم تولید متابولیت های ثانویه در قسمت های مختلف گیاه و راهبردهای مهندسی متابولیت گیاهان دارویی ارائه کردند.

احمد سبحانی نجف آبادی، محقق پسادکتری پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی منطقه مرکزی کشور (اصفهان) در سخنرانی با موضوع جنبه ‌های کاربردی فیزیولوژی ریشه ‌های مویین در بیوراکتورها با پرداختن به جنبه‌ های مختلف رشد ریشه‌ های مویین نابجا، تفاوت ‌های ریشه مویین نابجا و ریشه‌ های جانبی طبیعی گیاه، عوامل محدود کننده رشد ریشه ‌ها و جنبه ‌های عملی تولید ریشه‌ های مناسب برای تولید در بیوراکتور، نتایج آزمایشات انجام شده در رابطه با گل راعی، سرخار گل و ویتانیا را ارائه داد.

وی به ارائه نتایج تحقیقات خود در خصوص «تنظیم تولید متابولیت های ثانویه در قسمت‌ های مختلف گیاه» پرداخت و مکانیسم های مختلف تنظیم تولید متابولیت های ثانویه در بافت های مختلف و امکان مهندسی این مسیرها به منظور افزایش تولید آنها را مورد ارزیابی قرار داد.

سبحانی در تبیین این عوامل تنظیمی به فاکتورهای رونویسی، عوامل اپی ژنتیکی (متیلاسیون DNA و تغییرات هیستونی) و میکرو RNA ها اشاره و در پایان نتایج به دست آمده از مطالعه موردی ترانسکریپتوم گل راعی را ارائه کرد.

در همین حال محسن نیازیان، محقق پسادکتری بخش کشت بافت و سلول پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی نیز به استراتژی‌ های مهندسی متابولیت در گیاهان دارویی پرداخت.

وی با بیان اینکه گیاهان دارویی منبع ارزشمندی از متابولیت های ثانویه با کاربردهای فراوان در صنایع مختلف هستند، خاطرنشان کرد: به رغم ارزش و اهمیت زیاد، این گیاهان در آخرین حلقه از فرآیند اهلی شدن قرار دارند. استفاده از تکنیک‌ های مختلف اصلاح نباتات مبتنی بر بیوتکنولوژی در گیاهان دارویی می‌ تواند غفلت به وجود آمده را جبران کند و این گیاهان را برای کابردهای مختلف بهبود بخشد.

نیازیان تصریح کرد: کشت بافت گیاهی، به عنوان هسته اصلی روش‌ های اصلاحی مبتنی بر بیوتکنولوژی، علاوه بر حفاظت از گیاهان دارویی، نقش مهمی در مهندسی متابولیت این گیاهان بازی می‌‌کند. کشت بافت گیاهی به طور مستقیم و غیرمستقیم در مهندسی متابولیت گیاهان دارویی نقش دارند. تغییر در پروفایل شیمیایی گیاهان دارویی از طریق تغییر در اجزای محیط کشت، تکنیک‌ های بیوراکتور (مهندسی مکانیک)، و استفاده از الیسیتورها جزو کاربردهای مستقیم کشت بافت در بهبود گیاهان دارویی است.

وی با بیان اینکه استفاده از روش ‌های مهندسی کروموزوم و مهندسی ژنوم نیز از کاربردهای غیرمستقیم کشت بافت در بهبود این گیاهان ارزشمند است، خاطرنشان کرد: استفاده از استراتژی ‌های تلفیقی از قبیل مهندسی ژنوم و مهندسی تنش‌ ها، مهندسی ژنوم، مهندسی مکانیک و نیز مهندسی کروموزوم (پلوئیدی) می‌‌تواند اثر روش ‌های مذکور را دو برابر کرده و میزان متابولیت های ثانویه گیاهان دارویی را بیش از پیش افزایش دهد.