گیاهان دارویی: روندهای فعلی و چشم اندازهای آینده

در قرن بیست و یکم، با افزایش کارایی در اثرات فارماکولوژیک گیاهان دارویی، داروهای گیاهی به عنوان یک داروی آینده امیدوارکننده برای مدیریت مراقبت های بهداشتی مورد توجه قرار گرفته است. اخیراً روند جهانی از داروهای مصنوعی به داروهای گیاهی تغییر کرده است که به عنوان "بازگشت به طبیعت" ادعا می‌شود. گیاهان دارویی از زمان‌های بسیار قدیم مورد بهره برداری قرار گرفته اند و در سراسر جهان به عنوان منبعی غنی از عوامل درمانی برای پیشگیری از بیماری ها و بیماری ها مورد توجه قرار گرفته اند. نوشته‌های پاپیروس باستانی چین و مصر، کاربردهای دارویی گیاهان را در 3000 سال قبل از میلاد توصیف می‌کنند. فرهنگ های بومی مانند آفریقایی ها و بومیان آمریکا از گیاهان در مراسم شفابخشی خود استفاده کرده اند. در حالی که، سایر سیستم های پزشکی سنتی توسعه یافته یعنی. سیدها، آیورودا، یونانی و طب سنتی چینی (TCM)؛ که در آن درمان های گیاهی با موفقیت مورد استفاده قرار می‌گیرد. مصرف داروهای گیاهی گیاهی و سایر مواد گیاهی در غرب در سال های اخیر به طور متفاوتی افزایش یافته است. حدود دو قرن پیش، شیوه‌های دارویی ما عمدتاً تحت سلطه داروهای گیاهی بود. اما، استفاده دارویی از گیاهان دارویی از زمان معرفی داروهای مصنوعی قابل پیش بینی تر با اثرات سریع و در دسترس بودن آسان، به سرعت در غرب کاهش یافت. در مقابل، بسیاری از کشورهای در حال توسعه همچنان از دانش غنی طب گیاهی بهره مند شدند. داروهای سیدا و آیورودا در هند، کامپو مدیسین در ژاپن، TCM و داروی Unani در خاورمیانه و جنوب آسیا هنوز توسط اکثریت زیادی از مردم استفاده می‌شوند. به طور کلی، امروزه تقاضا برای داروهای گیاهی، محصولات بهداشتی، مکمل های غذایی و لوازم آرایشی در کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته در حال افزایش است. دلیل پشت آن، شناخت فزاینده ای است که طبیعی است. محصولات غیر سمی هستند، عوارض جانبی کمتری دارند و به راحتی با قیمت های مقرون به صرفه در دسترس هستند. گیاهان دارویی منابع غنی از ترکیبات فیتوشیمیایی هستند که نقش حیاتی در توسعه داروهای جدید دارند. هزاران سال است که مردم بدون دانش علمی و راهنمایی مناسب از گیاهان به عنوان دارو استفاده می‌کنند. از نظر علمی ثابت شده است که هر قسمت از گیاهان دارای خواص دارویی از جمله ریشه، ساقه، برگ، گل، میوه و دانه است. با این حال، همچنین مشاهده شده است که برخی از گیاهان برای مصرف بی خطر نیستند، زیرا سمی هستند و اثرات نامطلوبی بر بدن نشان می‌دهند (وینک، 2010). بنابراین، برای تولید دارویی از ترکیبات گیاهی، عصاره زیست فعال باید بر اساس ترکیبات فعال استاندارد شود و همچنین باید تحت مطالعات ایمنی محدود قرار گیرد. در سال‌های اخیر، علاقه به کشف مجدد گیاهان دارویی به عنوان منبعی برای کاندیدای دارویی بالقوه افزایش یافته است. بنابراین، هدف از این بررسی، شناخت دانش و وضعیت فعلی گیاهان دارویی و تبدیل آن به منبع آینده داروهای گیاهی است.